Bir nəfər Sokratdan soruşur:

- Bilirsən dostun sənin haqqında mənə nə deyib?

- Dayan, - Sokrat onu dayandırdı,- demək istədiyin sözü əvvəlcə üç ələkdən keçir.

- Üç ələkdən?

- Hə. Bir sözü deməmişdən əvvəl onu üç dəfə ələmək lazımdır. Əvvəlcə, həqiqət ələyindən keçir. Sən əminsən ki, bu, həqiqətdir?

- Yox, bunu yalnız eşitmişəm.

- Demək, sən bilmirsən bu, doğrudur, ya yox. İndi həmin sözü ikinci ələkdən-xeyirxahlıq ələyindən keçirək. Sən mənim dostum haqqında yaxşı nəsə deyəcəksən?

- Yox, əksinə.

- Demək, - Sokrat davam edir, - onun həqiqət olduğuna əmin olmadığın halda onun haqqında nəsə pis söz deməyə hazırlaşırsan. Nəhayət, həmin sözü üçüncü, fayda ələyindən keçirək. Mənimçün sənin dediyin sözü eşitmək çoxmu vacibdir?

- Yox, bu, vacib deyil.

- Beləliklə, - Sokrat söhbəti tamamlayır, - sənin demək istədiyin sözdə nə həqiqət, nə xeyirxahlıq, nə də mənfəət, fayda var. Belə olan halda o sözü deməyə nə ehtiyac var?!